يكشنبه ۱ تیر ۹۹
مهربون ترین آدما
همونایین که تا یه گربه تو کوچه پس کوچه ها میبینن، دست نوازش به سمتشون دراز میکنن
تا یه گنجشک میبینن راهشونو کج میکنن که طفلی نترسه
همونایی که از دوست و رفیق، آشنا و ناآشنا هزار جور نارو میخورن اما موقع غم و غصه هر آدمی، نگران ترین و ناراحت ترینن
همون آدما که وقتی یکی رو بیرون با چشم تر میبینن، جای انگشت تمسخر، دستمال کاغذی میگیرن سمتشون
همونایی که به فسقلی های تو بازار لبخند میزنن
به آدمای پیر تو اتوبوس جاشونو میدن
که با وجود غم ته دلشون، با نگاه و حرفاشون هیچ آدمی رو نمیرنجونن
من ایمان دارم که دنیا با وجود این آدماست که پایداره
که قشنگ تره...
